Dus, dan ben je zwanger. Leuk. Maar dan?
Mijn eerste gedachte: bepaalde mensen moeten dit weten. Mijn beste vriend M hing aan Skype en heeft De Test zowat live meegemaakt, dus die wist het al. Dat schiet op.
De eerstvolgende kandidaat is Schoonmama. Want als je die niet snel iets nieuws vertelt, is het geen nieuws meer wanneer je het vertelt. Snap je? Als we het niet snel samen zouden vertellen, dan zou X het waarschijnlijk gewoon in een van de vele sms-jes vermelden die zij en haar moeder dagelijks uitwisselen. Tenminste, daar zag ik haar best voor aan.
Het was aan mij om het Grote Blijde Nieuws te vertellen. Maar ja. Hoe vertel je als man aan iemands moeder, dat je haar dochter hebt zwanger gemaakt?
Nu is Schoonmama een praktisch mens die al geruime tijd een kleinkinderwens koesterde, dus ik had in elk geval de wind mee. Maar dan nog. Ik kan toch moeilijk zeggen: 'Dag mama, alles goed? Ik moet even wat vertellen, ik ben onlangs wat vieze spelletjes met uw dochter gespeeld en mijn spul is erin geslaagd diep door te dringen en uw dochters ei te veroveren.' Dat zou toch... awkward zijn.
Dus ik heb maar gewoon gezegd, dat X maar niet ongesteld werd en dat we een test hadden gedaan en dat die test zegt dat we zwanger zijn. Ze vond het allang prima: een kleinkind op komst, wat geweldig!
Daarna volgden talloze adviezen waar ik geen ene moer van verstond - ze spreekt immers dialect op raketsnelheid.
Kandidaat nummer twee waren mijn ouders. Die waren de volgende avond aan de beurt. Voordeel is dat ik in elk geval in mijn eigen taal kon praten. Nadeel is dat ik door alle consternatie doodop was, die volgende avond. (Er moest ook gewoon gewerkt worden.)
Nu wist ik wel dat mijn ouders stiekem best wel zitten te wachten op een kleinkind. Maar oud worden is toch best een gevoeligheidje. Plompverloren zeggen: 'Ja hoor met ons gaat het goed en oh by the way jullie worden nu snel Opa & Oma.'. Niet verder vertellen, maar mijn moeder verft haar haar. Die wil zich echt geen oma voelen.
Dus heb ik in grote lijnen maar hetzelfde verhaal verteld. Niet ongesteld geworden, test gedaan, en de test zegt dat wij zwanger zijn.
Nou, daar zit je dan, op een herfstachtige zaterdagmiddag in Nederland, achter je computer waarop zoonlief vertelt dat je opa en oma wordt. Wat moet je daar nu op zeggen? Eerlijk gezegd weet ik zelf niet eens meer wat we besproken hebben, maar het is duidelijk dat het zowel voor onszelf als onze ouders nog even wennen is aan het idee. Gezinsuitbreiding, familie-uitbreiding... Niet niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten